WODOSPAD ZASKALNIK

Znany również jako Wodospad Sopotnicki lub Sewerynówka. Utworzył się w dolnej części Sopotnickiego Potoku. Osiąga wysokość ok. 5m. Pod wodospadem głęboki na ok. 2m kocioł eworsyjny powstały w wyniku ruchu wirowego skalnych odłamków pod wpływem spadającej wody. Od 22 marca 1982r. wraz z częścią koryta potoku jest pomnikiem przyrody nieożywionej.

Obiekt znajduje się w strefie występowania formacji magurskiej podjednostki krynickiej płaszczowiny magurskiej. Jego próg budują grube ławice piaskowców o sekwencjach uziarnienia od różnoziarnistych (miejscami zlepieńcowatych) do drobniejszych frakcji. Na powierzchniach spągowych ławic występują hieroglify. Kompleks piaskowców zapada pod kątem ok. 50° na północny-wschód, obsekwentnie względem kierunku spływu potoku. W obecnym etapie ewolucji dawna korona wodospadu jest sukcesywnie rozcinana i cofa się w górę potoku, zmniejszając równocześnie nachylenie czoła progu, pozostawiając na jego brzegach skalne przyczółki.

Przy wodospadzie odsłaniają się utwory serii krynickiej płaszczowiny magurskiej. W dolnej części jest to flisz, należący do formacji z Zarzecza zbudowany głównie z cienkoławicowych turbidytów. Nad nim zalegają piaskowce z Piwnicznej, których wiek określany jest na najniższy, bądź środkowy eocen. Budują one m.in. południowe stoki pasma Radziejowej. Ich profil w tym miejscu rozpoczyna się ławicą piaskowcową o miąższości 10m. Są one średnioziarniste; struktura nieuporządkowana; jasnoszare, stalowoszare lub zielonkawe; wietrzeją na kolor kremowo-brązowy. Piaskowce te przewarstwiają się z cienkimi (1-20cm) wkładkami szaro-oliwkowych, piaszczystych łupków.